Ratusz – jego powstanie poprzedziło nadanie w 1274 r. Kamieniowi praw miejskich. Do budowy ratusza – siedziby władz miejskich przystąpiono jednak dopiero na przełomie XIII i XIV wieku. Obiekt wznoszono w kilku fazach. Najstarszą stanowi zachodnia część budynku. Obecna bryła ukształtowała się po połowie XIV wieku. Ratusz uzyskał wówczas usytuowanie według osi wschód-zachód z fasadą zwróconą ku wschodowi. Wejście znajdowało się od strony podcienia. Sala podcieniowa pełniła rolę sali sądowej. W XV wieku, w okresie późnego gotyku, budynek wzbogacono o bogate elementy i detale architektoniczne. Około 1600 r. powstał zachodni szczyt budynku z dekoracją maswerkową wykonaną z profilowanej cegły. W XVIII wieku zmieniono wejście do budynku, umieszczając je w elewacji południowej. Zamurowano wówczas podcień, a okna zmieniono na prostokątne. W 1837 r. część pierwszego piętra została podzielona na dwie kondygnacje, uzyskując w ten sposób dodatkowe pomieszczenia na mieszkanie dla sierżanta policji i urzędnika magistratu. W 1927 r. dokonano regotyzacji budynku. Odsłonięto wówczas m.in. filary i arkady podcienia. W wyniku działań wojennych 1945 r. został z niszczony w 80 procentach. Pozostały po nim jedynie mury kapitalne z pierwotnym szczytem zachodnim z charakterystyczną wieżyczką. Zniszczeniu uległy oba szczyty – wschodni i zachodni, stropy i ściany wewnętrzne. Wypalony gmach ratusza stanowił jeszcze 21 lat po wojnie symbol wojennych zniszczeń Kamienia Pomorskiego. W 1966 r. przystąpiono do odbudowy obiektu z odtworzeniem stanu budynku z XV w. i późniejszych dekoracji szczytu zachodniego. Ratusz, zgodnie z tradycją przeznaczono  na siedzibę władz miejskich, którą to funkcję pełni do dziś. 9 maja 1969 r. został uroczyście oddany do użytku. Ratusz w Kamieniu Pomorskim jest najważniejszym budynkiem dzielnicy staromiejskiej w tym mieście i symbolem jej dawnego blasku, którego na skutek działań wojennych 1945 r., mimo powojennej odbudowy, nie udało się już odzyskać.
Na uwagę zasługuje dziś trójarkadowy podcień ze szczytem późnogotyckim od strony wschodniej oraz szczyt zachodni z maswerkową dekoracją, na którego zwieńczeniu umiejscowiono po odbudowie herb miasta. Na ścianie południowej zachowała się też oryginalna kuna – dawne narzędzie kary, do którego przywiązywano skazańca z obrożą na szyi, co zwykle połączone było z chłostą. W 2011 r. w związku z prowadzonymi wówczas pracami związanymi z rewitalizacją ratusza i jego otoczenia na płycie rynku przylegającej do północnej ściany budynku pod odsłoniętym, w wyniku prac archeologicznych, XVI-wiecznym murem, reliktem nieznanej dotąd zabudowy, odkryto w warstwie wczesnośredniowiecznej (210 cm od obecnego poziomu płyty rynkowej) fragmenty ceramiki i rękojeść noża Wikingów z X w., które są obecnie prezentowane na wystawie Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej w kapitularzu kamieńskiej katedry. Miejsce odkrycia wraz z fragmentem muru zostało wyeksponowane. Możemy je zobaczyć pod specjalną kratą znajdującą się na powierzchni rynku. Obok znajduje się tablica informująca o tym cennym odkryciu.